Sesje

Od kilkunastu lat słowo „wartość” („value”) jest bardzo modne w świecie medycyny i przewija się w rozlicznych nazwach, definicjach i programach. Środowiska lekarzy, świadczeniodawców, płatników oraz pacjentów chcą mieć swój wkład i wpływ na wspólną definicję tego terminu. Bywa, że cele tych grup interesów są rozbieżne, a termin „wartość” dla każdej z nich może mieć inny punkt ciężkości. Kluczowe jest więc, aby wszystkie strony były ze sobą zgodne, że chcemy skutecznie wpłynąć na optymalizację kosztów i poprawę efektywność opieki zdrowotnej. Podobnie jak w innych dziedzinach ekonomii, dążymy do tego aby w opiece zdrowotnej konsument określał wartość poprzez:

1. koszt,
2. jakość obsługi,
3. dostępność i
4. efektywność kliniczną.

Właściwe jest zastanowienie się, który z tych aspektów powinien być najważniejszy i czy w ogóle któryś z nich może być uznany za ważniejszy od innych? Dochodzi to tego jeszcze konieczność uwzględniania potrzeb różnych grup interesariuszy. Należy też pamiętać, że w niektórych krajach ochrona zdrowia stanowi nawet 20% gospodarki, więc kondycja branży ma wpływ nie tylko na zdrowie, ale również na sytuację ekonomiczną milionów obywateli. Bez zbudowania odpowiednich narzędzi integracji rozumianej zarówno jako przepływ pacjentów pomiędzy poszczególnymi świadczeniodawcami, lecz także danych, dostępu do odpowiednich leków czy wyrobów medycznych, trudno mówić o poprawie dostępu czy przez to możliwości podnoszenia jakości opieki. Pod pojęciem koszt rozumiemy całkowite wydatki na całej ścieżce pacjenta oraz na poszczególne jej etapy w ramach kompleksowej opieki nad pacjentem, a nie jednorazowe usługi. Jeśli chcemy obniżyć koszty, powinniśmy inwestować więcej w usługi o wysokiej efektywności klinicznej, aby ograniczyć potrzebę korzystania z innych, suboptymalnych rozwiązań. Wysoka efektywność to nie tylko przełomowe metody i nowoczesny sprzęt – do osiągnięcia tego celu potrzebny jest zaangażowany cały personel medyczny i to właśnie czynnik ludzki ma największy wpływ na jakość. Pełna efektywność danej technologii jest możliwa tylko przy zachowaniu standardów jakościowych (zakresu, sposobu jej wykonania, czasu oraz odpowiedniego dostępu do niezbędnych zasobów) na wszystkich etapach postępowania w ramach danego procesu leczenia. Musimy więc zrezygnować z podejścia polegającego na ocenie wybranych elementów terapii i analizowaniu ich w oderwaniu od pozostałych elementów całościowej procedury. Dzięki takiemu zintegrowanemu podejściu możemy odkryć co dokładnie dzieje się wokół analizowanej technologii (łącznie z wpływem pacjenta na przebieg interwencji) lub na styku kilku wykonywanych kolejno procedur, jaki jest ich wzajemny wpływ i siła korelacji. Być może okaże się, że to czego do tej pory nie badaliśmy ma większy wpływ niż to co już poznane i opisane standardami czy wytycznymi. Kolejnym parametrem technologii medycznej, który ma wpływ na decyzje pacjentów, jest dostępność. Na jej poprawę największy wpływ mają koszty i sposób organizacji systemu ochrony zdrowia – od ram prawnych po zaplecze logistyczno-administracyjne oraz odpowiednie zasoby ludzkie, instytucjonalne, zarządcze czy finansowe. I tutaj znowu, tylko zintegrowane działania i wzajemne zrozumienie pozwoli na realizację celów. Przyjmujemy, że w medycynie „wartość” oceniana jest przez pryzmat osiągniętych rezultatów, a nie tylko liczbę świadczonych usług. Dla pacjentów „wartość” coraz częściej łączy się także z jakością doświadczenia i relacji z personelem medycznym. Obserwujemy więc przesunięcie akcentów z liczby świadczeń, czy liczby procedur, na ich jakość. Mimo że dynamika tej zmiany spowolniła w obecnej administracji, trend ten jest nieodwracalny. Kluczowe jest inicjowanie zmian, prowadzących do kulturowej transformacji w kierunku opieki opartej na współpracy zespołowej, gdzie wszyscy ponosimy odpowiedzialność za wyniki leczenia pacjentów (czyli pacjenocentryczne podejście). Wymaga to zaangażowania, czasu i środków finansowych. W ramach sesji będą przedstawione różne metody oceny wartości w systemach opieki zdrowotnej, także w ramach polskiego systemu opieki zdrowotnej jak w kardiologii czy hematologii. do góry